Alcumes relacionados co feito de comer

O xeito de comer, a cantidade, as preferencias gastronómicas e as actividades relacinadas coa alimentación son tamén unha fonte de inspiración para os alcumes, unha das manifestacións da cultura tradicional máis extendidas.

1. A Churrera. Boqueixón.
2. A do Comedor. Padrón.
3. A Faneca. Brión.
4. A Flaca. Ames.
5. A Nós (noz). Boqueixón, por pequena (é zoa de seseo);
6. A Patacamenecha. Boqueixón;
7. A Sebola. Vedra; pequena e gorda; (nesta zoa falan con seseo);
8. A Seca. Santiago de Compostela; por fraca;
9. A Tixola. Santiago de Compostela
10. As Mantidas. Alcume colectivo que se aplicaba ás mulleres campesiñas que ían tomar os baños á Lanzada e levaban os productos das súas casas para faceren a comida nas pensións ou pousadas;
11. As Patacasbravas. Ponteareas; por lo seu mal carácter;
12. As Pementas. Vedra.
13. Boladesebo. Santiago de Compostela; por ser baixote e gordo;
14. Daniel El Churrero. Santiago de Compostela; vendía churros polas rúas e á porta dos colexos;
15. Merendiñas. Santiago de Compostela;
16. O Bacalloas. Ourense; por ser moi amigo das esmorgas;
17. O Ghordo. Tal, Muros.
18. O Faranghullas. Santiago de Compostela;
19. O Formigho. Val do Dubra, por hiperactivo (é zoa de gheada);
20. O Larpeiro. O Pino.
21. O Mantecas. Santigo de Compostela; por gordo e seboso;
22. O Mañoso. Santiago de Compostela; porque facía moi ben os callos;
23. O Papabroas. Ourense; por ser amigo das festas e comer en exceso;
24. O Papauntos. Santiago de Compostela, por estar excesivamente gordo;
25. O Patacamenencha. Val do Dubra;
26. O Petisuís. Santiago de Compostela;
27. O Pistracas. Santiago de Compostela; por ser mal comedor;
28. O Tixolo. Santiago de Compostela;
29. O Troiteiro. Ames;
30. Papasnaola. Santiago de Compostela;
31. Pernildepolo. Padrón;
32. Pesapouco. Santiago de Compostela;
33. Poucachicha. Santiago de Compostela;
34. O Vacalloas. Ordes; por ser tratante de vacas alleas;