Os Diarios de Mariana Canabal

"Conta miña que, cando era nena, na posguerra, sempre había viciños ou, máis ben, viciñas, que tiñan a mala costume de preguntarlle ós nenos que comeran, porque iso d´balles unha idea da situación económica da familia.

Meu avó, que era un home moi tranquilo, pero inxenioso, díxolle a ela e ós seus irmáns que, cando alguén lles preguntara:

-E logo, ¿que vos deron de comer hoxe?

respostasen:

-Linguas de averiguadores.

O consello pareceulles gracioso e seguírono ó pé da letra.

Despois dun tempo ninguén lles volveu preguntar.