Os coellos do monte consumíanse só cando as familias estaban apuradas pola falta de alimentos, xaque era máis rentábel vendelos na taberna ou a profesionais (médicos, boticarios, mestres...) que pagaban ben por eles, empregando eses cartos para mercar zucre, café, aceite e outros productos que os paisanos non producían.
Tamén os coellos do monte escaseaban ás veces víctimas dos seus inimigos naturais ou das pestes ou eran esquilmados pola caza furtiva empregando furóns.
O coello tomábase asado ou guisado, tanto con patacas coma con arroz; tiña un tratamento gastronómico similar ó do polo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario